Η ιστορία της Indian motorcycles
Ο Oscar Hedstrom ήταν ένας ιδιαίτερα χαρισματικός μηχανικός, ο οποίος το 1899 κατασκεύασε ένα μηχανοκίνητο δίκυκλο. Ο George Hendee, κατασκευαστής ποδηλάτων και αθλητής της ποδηλασίας, εντυπωσιάστηκε από την κατασκευή του Hedstrom και τον πλησίασε προκειμένου να συνεργαστούν για τη μαζική παραγωγή μοτοσυκλετών. Η δουλειά έγινε και έτσι γεννήθηκε η Indian motorcycles, η οποία θα γινόταν γρήγορα γνωστή για την υψηλή ποιότητα, το εξεζητημένο αλλά αποδοτικό μηχανικό σχεδιασμό και τις επιτυχίες στους αγώνες.
Indian motorcycles
Single
Η πρώτη μοτοσυκλέτα της εταιρείας ήταν η Indian Single του 1904. Όπως γίνεται κατανοητό και από την ονομασία της, η Single ήταν μονοκύλινδρη, αερόψυκτη με τη βαλβίδα εισαγωγής πάνω από την εξαγωγής.
Τα 288 κ.ε. απέδιδαν 2,5 ίππους και η μετάδοση ήταν άμεση με αλυσίδα, χωρίς κιβώτιο ταχυτήτων. Το πλαίσιο ήταν ποδηλάτου, τύπου «διαμάντι» και ο κινητήρας είχε τοποθετηθεί κάτω από τη σέλα, παίζοντας και τον ρόλο του κάθετου σωλήνα. (Σίγουρα κανείς δεν θα ήθελε ο κινητήρας να… «τινάξει» το πιστόνι!)
Αναρτήσεις δεν υπήρχαν, ενώ το βάρος άγγιζε τα 52 κιλά και η τελική ταχύτητα τα 48 χαω.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της πρώτης Indian, ήταν ένας ρυθμιστής του χρονισμού της ανάφλεξης με χειριστήριο στο χέρι, που έλεγχε την ταχύτητα και περιελάμβανε και αποσυμπιεστή για την εκκίνηση. Τα περιστρεφόμενα χειριστήρια προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση και θαυμασμό για την τεχνολογική αρτιότητα του μοντέλου.
Η Single απέκτησε γρήγορα τη φήμη της καλής και αξιόπιστης μοτοσυκλέτας, αφού η αντοχή της, ακόμα και στο απαιτητικό οδικό δίκτυο της Αμερικής του 1904, ήταν παροιμιώδης.
Indian motorcycles
V-twin
Η Indian motorcycles ξεκίνησε το 1907 τις πρώτες της προσπάθειες για την κατασκευή ενός V2 κινητήρα με περιεχόμενη γωνία 42° και τις κυλινδροκεφαλές της Single. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης, το 1909 εγκαταλείφτηκε το ποδηλατικό πλαίσιο και το 1913 έκαναν την εμφάνισή τους το ψαλίδι και οι πίσω σούστες.
Έτσι το 1914 κατασκευάστηκε η Indian V-twin με 1000 κ.ε. και ισχύς 7 ίππων. Η μετάδοση γινόταν με κιβώτιο δυο ταχυτήτων που ελέγχονταν από το πόδι και από το χέρι. Το πλαίσιο ήταν κλειστό και οι αναρτήσεις εμπρός και πίσω διέθεταν ημιελλειπτικές σούστες. Το βάρος έφτανε τα 186 κιλά επιτρέποντας μία τελική ταχύτητα της τάξεως των 88 χαω.
Θα πρέπει να σημειώσουμε πως στα πλαίσια της τεχνολογικής πρωτοκαθεδρίας της Indian, ήταν και η εμφάνιση της πρώτης μοτοσυκλέτας με μίζα, η οποία ήταν μία Hendee Special του 1914.
Indian motorcycles
Scout
Το 1916 οι ιδρυτές της Indian εγκαταλείπουν την εταιρεία και από τότε ξεκίνησε ένας μαραθώνιος αλλαγής ιδιοκτητών (ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα). Ανάμεσα στους πολλούς ιδιοκτήτες ήταν και η γνωστή εταιρεία χρωμάτων και βερνικιών Du Pont, κάτι που εξηγεί και κάποιους από τους ιδιαίτερους χρωματισμούς μερικών μοντέλων.
Η μοτοσυκλέτα που ακόμη και σήμερα θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη που έχει κατασκευάσει η Indian, είναι η Scout 101 του 1928. Η Scout ξεκίνησε την σταδιοδρομία της το 1920, αλλά με την 101 του 1928 γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Το μεγάλο μεταξόνιο σε συνδυασμό με το χαμηλό ύψος σέλας, χάριζε στην 101 χαμηλό κέντρο βάρους και άριστη οδική συμπεριφορά. Οι ακροβάτες της εποχής και ιδιαίτερα όσοι έκαναν το «γύρο του θανάτου», ούτε που μπορούσαν να φανταστούν να χρησιμοποιήσουν άλλη μοτοσυκλέτα.
Ο πλαγιοβάλβιδος V2 κινητήρας των 45°, είχε 606 κ.ε. και απέδιδε 18 ίππους. Τη μετάδοση φρόντιζε ένα τριτάχυτο κιβώτιο με αλυσίδα για τελική μετάδοση. Το πλαίσιο ήταν κλειστό σωληνωτό από χάλυβα. Για εμπρόσθια ανάρτηση διέθετε πιρούνι με υστερούντες βραχίονες και σούστα, ενώ πίσω «διέθετε» τα… μαλακά μόρια του αναβάτη!
Με βάρος 168 κιλά, έφτανε τα 121 χλμ και παρά την εμφάνιση ενός νέου μεγαλύτερου μοντέλου το 1932 με το πλαίσιο της Chief, η Indian δεν κατάφερε να πλησιάσει το απαράμιλλο κράτημα της 101.
Indian motorcycles
Four
Η Four θεωρείται το μοντέλο που συνέβαλε καθοριστικά στην διάλυση της Indian. Από το 1927, οπότε και εξασφάλισε τα δικαιώματα της Ace, η Indian πρόσθεσε στη γκάμα της και μία τετρακύλινδρη μοτοσυκλέτα. Παρά το γεγονός πως τα υψηλά κόστη παραγωγής και εξέλιξης αυτών των μοτοσυκλετών είχαν κάνει ήδη τις Cleveland και Henderson να σταματήσουν την παραγωγή από το 1931 (μαζί με την κρίση του ’31, φυσικά), η Indian επέμεινε στην παραγωγή τους, μέχρι το 1943.
Οι σημαντικές επενδύσεις στις Four, αντί για τα V2 μοντέλα, συνετέλεσαν στο να μείνει η Indian πίσω από τη Harley Davidson και τελικά να καταρρεύσει.
Μία από τις πιο γνωστές «φιγούρες» των τετρακύλινδρων μοντέλων, ήταν η 439 του 1939. Ο κινητήρας ήταν τετρακύλινδρος σε σειρά, διέθετε 1265 κ.ε., απέδιδε 40 ίππους και έδινε τελική ταχύτητα που έφτανε τα 145 χλμ. Το κιβώτιο ήταν τριών ταχυτήτων, η τελική μετάδοση γινόταν με αλυσίδα, το πλαίσιο ήταν χαλύβδινο κλειστό σωληνωτό και η εμπρός ανάρτηση ήταν ένα πιρούνι με υστερούντες βραχίονες και σούστα. Η Indian 439 ζύγιζε 241 κιλά και ήταν από τα πρώτα μοντέλα με το κλασικό αεροδυναμικό μπροστά φτερό.
Indian motorcycles
Chief
Σχεδόν όλοι όσοι ασχολούνται με τις μοτοσυκλέτες, μόλις δουν μια Chief καταλαβαίνουν αμέσως πως πρόκειται για το γνωστό μοντέλο της Indian. Ο αρχικός σχεδιασμός έγινε το 1922 από τον Charles Franklin. Από τότε μέχρι και το τέλος της παραγωγής της, η Chief παρήχθη με διάφορα φτερά, ντεπόζιτα, λάστιχα και χρώματα.
Αυτή όμως που θεωρείται από τα ομορφότερα μοντέλα της σειράς, είναι η Chief του 1947.
Η μοτοσυκλέτα ήταν ιδιαίτερα βαριά (250 κιλά) και τα 1213 κ.ε. του πλαγιοβάλβιδου V2 των 42° απέδιδαν περίπου 40 ίππους, αλλά δεν ήταν αρκετά για να την κινήσουν με περισσότερα από 137 χαω. Η τροφοδοσία γινόταν με ένα καρμπυρατέρ της Linkert των 31,7mm.
Για την ανάφλεξη διέθετε μανιατό, ενώ ο συμπλέκτης ήταν υγρός πολύδισκος. Το κιβώτιο είχε τρεις ταχύτητες και η τελική μετάδοση γινόταν μέσω αλυσίδας. Το πλαίσιο ήταν κλειστό σωληνωτό, ενώ για αναρτήσεις χρησιμοποιούσε πιρούνι με αρθρωτό παραλληλόγραμμο μπροστά (girder) και κάθετα ελατήρια με θήκες πίσω (plunger). Τα φρένα έδιναν το «παρών» με ταμπούρα εμπρός και πίσω.
Η εμφάνιση της Chief ήταν πραγματικά ιδιαίτερη. Εντύπωση προκαλούσαν τα φτερά με τις πλαϊνές «φούστες», το φωτεινό σήμα στο εμπρόσθιο φτερό, η πολυτελής σέλα με τη χρωμιωμένη χειρολαβή και τα ελαστικά με τα ιδιαίτερα καμπύλα πλαϊνά.
Δυστυχώς ούτε η Chief ήταν ικανή να σώσει την Indian από τα επιχειρηματικά σφάλματα των ιδιοκτητών της.
Παρά το γεγονός πως έγιναν αρκετές προσπάθειες να αναγεννηθεί αυτή η ιστορική εταιρεία με αρκετές επενδύσεις και νέα μοντέλα, η Chief για πολλά χρόνια θεωρείτο η τελευταία πραγματική Indian.
Indian motorcycles
Το μέλλον
Τα τελευταία χρόνια ένας νέος άνεμος πνέει στα “πανιά” της Indian Motorcycles.
Οι νέοι επενδυτές φαίνονται αποφασισμένοι να κερδίσουν το μερίδιο της αγοράς που τους αντιστοιχεί. Η δημιουργία νέων μοντέλων με αξιόλογους κινητήρες και εξαιρετικό σχεδιασμό, έχουν σαν αποτέλεσμα εντυπωσιακές μοτοσυκλέτες που κάθε λάτρης των μοτοσυκλετών θα ήθελε στο garage του.
Ευελπιστούμε ότι οι προσπάθειές τους θα ευοδωθούν και ότι θα βλέπουμε για πολλά ακόμη χρόνια τα υπέροχα μοντέλα της Indian motorcycles στους δρόμους.
